Als de morgen aanbreekt staat krokodil op, wast zich, kleedt zich aan en gaat de stad in, waar hij de metro neemt. Het is druk in de metro en in de stad met al die mensen. Krokodil bekijkt etalages, leest zijn krantje, koopt een bosje bloemen en iets te eten. De bloemen geeft hij aan een meisje als hij de dierentuin inloopt. Uiteindelijk komt hij bij een gebouw waar hij zich uitkleedt en in een kooi gaat liggen, waar mensen hem kunnen bewonderen. Oblong tekstloos prentenboek waarin we krokodil tijdens zijn reis van huis naar werk volgen. Op de prenten is ontzettend veel te zien, wat zeker een bijdrage aan de visuele discriminatie van jonge kinderen zal bijdragen. Tijdens de reis zien we dat er ook andere ‘mensen’ zijn met een dierenhoofd. Het verhaal is goed opgebouwd en nodigt zeker uit tot interactie met jonge kinderen. Steeds kan de vraag gesteld worden wat er gebeurt op de prenten en het slot zal verrassend zijn. De dynamische illustraties, vanuit verschillende perspectieven, in gemengde techniek met onder meer potlood, krijt en waterverf in sfeervolle kleuren zullen met plezier meermaals bekeken kunnen worden, omdat er steeds iets nieuws te ontdekken is. Een aanrader. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Wie denkt aan krokodillen, denkt aan hun scherpe tanden en vurige ogen. In één hap eet hij zijn prooi op, zijn reputatie als jager heeft hij niet gestolen. In het boek ‘Overdag is hij een krokodil’ leren we meneer krokodil op een andere manier kennen. Net als zovele anderen staat hij ’s morgens gewoon op, kleedt zich aan en vertrekt naar zijn werk. De krokodil in dit verhaal lijkt als twee druppels water op de mens, of is het de mens die op de krokodil lijkt? In dit boek zonder woorden neemt krokodil ons mee op pad doorheen de stad, van waar hij woont tot op zijn werk.

Niet de woorden, maar de illustraties staan centraal. Wanneer woorden ontbreken, staat of valt een goed boek met de kwaliteit van de tekeningen. De Italiaanse makers hebben die opdracht goed volbracht. Met veel aandacht is elk detail uitgetekend en de kleuren vatten de toon van het verhaal. We zien een doodgewone, menselijke krokodil die ontwaakt in de drukte van de stad. De gebouwen, mensen en bewegingen worden niet grauw of schreeuwerig weergeven. Er is gekozen voor een warme, rustige tekenstijl. Af en toe zoomen de afbeeldingen in op bepaalde taferelen zoals vogels die wegvliegen, waarna de beelden ook weer uitzoomen en de volledige omgeving laten zien. Deze afwisseling geeft het boek een dynamisch karakter. De mooiste tekeningen zijn misschien wel die in de trein en het treinstation. De vele verschillende mensen komen samen in één treinwagon.

Het einde van het verhaal is onverwacht en zet je aan tot nadenken. De achterkaft suggereert dat je elke keer opnieuw je eigen verhaal kunt verzinnen bij de tekeningen. De tekeningen vragen inderdaad om een eigen interpretatie, maar het verhaal ligt grotendeels vast. Deze belofte is niet helemaal ingewilligd.

'Overdag is hij een krokodil' is een langzaam verhaal waarin de plotwending pas op het einde komt, maar dat doet geen afbreuk aan de wonderlijke inhoud. De tekeningen slorpen je op en doen je tot rust komen. Geen grote acties, maar een kijkboek vol details. De spelfout op de rug van het boek nemen we erbij, het is tenslotte toch een verhaal zonder woorden.

Verberg tekst

Wie denkt aan krokodillen, denkt aan hun scherpe tanden en vurige ogen. In één hap eet hij zijn prooi op, zijn reputatie als jager heeft hij niet gestolen. In het boek ‘Overdag is hij een krokodil’ leren we meneer krokodil op een andere manier kennen. Net als zovele anderen staat hij ’s morgens gewoon op, kleedt zich aan en vertrekt naar zijn werk. De krokodil in dit verhaal lijkt als twee druppels water op de mens, of is het de mens die op de krokodil lijkt? In dit boek zonder woorden neemt krokodil ons mee op pad doorheen de stad, van waar hij woont tot op zijn werk.

Niet de woorden, maar de illustraties staan centraal. Wanneer woorden ontbreken, staat of valt een goed boek met de kwaliteit van de tekeningen. De Italiaanse makers hebben die opdracht goed volbracht. Met veel aandacht is elk detail uitgetekend en de kleuren vatten de toon van het verhaal. We zien een doodgewone, menselijke krokodil die ontwaakt in de drukte van de stad. De gebouwen, mensen en bewegingen worden niet grauw of schreeuwerig weergeven. Er is gekozen voor een warme, rustige tekenstijl. Af en toe zoomen de afbeeldingen in op bepaalde taferelen zoals vogels die wegvliegen, waarna de beelden ook weer uitzoomen en de volledige omgeving laten zien. Deze afwisseling geeft het boek een dynamisch karakter. De mooiste tekeningen zijn misschien wel die in de trein en het treinstation. De vele verschillende mensen komen samen in één treinwagon.

Het einde van het verhaal is onverwacht en zet je aan tot nadenken. De achterkaft suggereert dat je elke keer opnieuw je eigen verhaal kunt verzinnen bij de tekeningen. De tekeningen vragen inderdaad om een eigen interpretatie, maar het verhaal ligt grotendeels vast. Deze belofte is niet helemaal ingewilligd.

'Overdag is hij een krokodil' is een langzaam verhaal waarin de plotwending pas op het einde komt, maar dat doet geen afbreuk aan de wonderlijke inhoud. De tekeningen slorpen je op en doen je tot rust komen. Geen grote acties, maar een kijkboek vol details. De spelfout op de rug van het boek nemen we erbij, het is tenslotte toch een verhaal zonder woorden.

Verberg tekst

Wie denkt aan krokodillen, denkt aan hun scherpe tanden en vurige ogen. In één hap eet hij zijn prooi op, zijn reputatie als jager heeft hij niet gestolen. In het boek ‘Overdag is hij een krokodil’ leren we meneer krokodil op een andere manier kennen. Net als zovele anderen staat hij ’s morgens gewoon op, kleedt zich aan en vertrekt naar zijn werk. De krokodil in dit verhaal lijkt als twee druppels water op de mens, of is het de mens die op de krokodil lijkt? In dit boek zonder woorden neemt krokodil ons mee op pad doorheen de stad, van waar hij woont tot op zijn werk.

Niet de woorden, maar de illustraties staan centraal. Wanneer woorden ontbreken, staat of valt een goed boek met de kwaliteit van de tekeningen. De Italiaanse makers hebben die opdracht goed volbracht. Met veel aandacht is elk detail uitgetekend en de kleuren vatten de toon van het verhaal. We zien een doodgewone, menselijke krokodil die ontwaakt in de drukte van de stad. De gebouwen, mensen en bewegingen worden niet grauw of schreeuwerig weergeven. Er is gekozen voor een warme, rustige tekenstijl. Af en toe zoomen de afbeeldingen in op bepaalde taferelen zoals vogels die wegvliegen, waarna de beelden ook weer uitzoomen en de volledige omgeving laten zien. Deze afwisseling geeft het boek een dynamisch karakter. De mooiste tekeningen zijn misschien wel die in de trein en het treinstation. De vele verschillende mensen komen samen in één treinwagon.

Het einde van het verhaal is onverwacht en zet je aan tot nadenken. De achterkaft suggereert dat je elke keer opnieuw je eigen verhaal kunt verzinnen bij de tekeningen. De tekeningen vragen inderdaad om een eigen interpretatie, maar het verhaal ligt grotendeels vast. Deze belofte is niet helemaal ingewilligd.

'Overdag is hij een krokodil' is een langzaam verhaal waarin de plotwending pas op het einde komt, maar dat doet geen afbreuk aan de wonderlijke inhoud. De tekeningen slorpen je op en doen je tot rust komen. Geen grote acties, maar een kijkboek vol details. De spelfout op de rug van het boek nemen we erbij, het is tenslotte toch een verhaal zonder woorden.

Verberg tekst

Wie denkt aan krokodillen, denkt aan hun scherpe tanden en vurige ogen. In één hap eet hij zijn prooi op, zijn reputatie als jager heeft hij niet gestolen. In het boek ‘Overdag is hij een krokodil’ leren we meneer krokodil op een andere manier kennen. Net als zovele anderen staat hij ’s morgens gewoon op, kleedt zich aan en vertrekt naar zijn werk. De krokodil in dit verhaal lijkt als twee druppels water op de mens, of is het de mens die op de krokodil lijkt? In dit boek zonder woorden neemt krokodil ons mee op pad doorheen de stad, van waar hij woont tot op zijn werk.

Niet de woorden, maar de illustraties staan centraal. Wanneer woorden ontbreken, staat of valt een goed boek met de kwaliteit van de tekeningen. De Italiaanse makers hebben die opdracht goed volbracht. Met veel aandacht is elk detail uitgetekend en de kleuren vatten de toon van het verhaal. We zien een doodgewone, menselijke krokodil die ontwaakt in de drukte van de stad. De gebouwen, mensen en bewegingen worden niet grauw of schreeuwerig weergeven. Er is gekozen voor een warme, rustige tekenstijl. Af en toe zoomen de afbeeldingen in op bepaalde taferelen zoals vogels die wegvliegen, waarna de beelden ook weer uitzoomen en de volledige omgeving laten zien. Deze afwisseling geeft het boek een dynamisch karakter. De mooiste tekeningen zijn misschien wel die in de trein en het treinstation. De vele verschillende mensen komen samen in één treinwagon.

Het einde van het verhaal is onverwacht en zet je aan tot nadenken. De achterkaft suggereert dat je elke keer opnieuw je eigen verhaal kunt verzinnen bij de tekeningen. De tekeningen vragen inderdaad om een eigen interpretatie, maar het verhaal ligt grotendeels vast. Deze belofte is niet helemaal ingewilligd.

'Overdag is hij een krokodil' is een langzaam verhaal waarin de plotwending pas op het einde komt, maar dat doet geen afbreuk aan de wonderlijke inhoud. De tekeningen slorpen je op en doen je tot rust komen. Geen grote acties, maar een kijkboek vol details. De spelfout op de rug van het boek nemen we erbij, het is tenslotte toch een verhaal zonder woorden.

Verberg tekst